Ik word uitgenodigd voor een bezoek aan de koning. Dat speelt zich bij hem thuis af, een paleis dat niet per se wil pronken met z’n pracht en praal en juist daardoor iets majesteitelijks heeft. Ik maak mij wijs dat deze omgeving het karakter uitstraalt van de majesteit en vraag me af of hij begrijpt …… Lees verder

In feite hoop ik dat de koning in het geheim dezelfde gedachten koestert als ik over hoe het verder moet met de monarchie. Misschien, zo denk ik, deelt hij stilletjes mijn verlangen naar een systeem waarin de toevallige pikorde, die van hem een monarch heeft gemaakt, wordt afgeschaft. Ik stel me voor hoe hij ’s …… Lees verder

Ik tweet niet meer, ik retweet. Op die manier maak je veel minder vijanden. Er is minder moed voor nodig. Passief gebruik maken van Twitter, ik kan het iedereen aanraden. Je bekijkt het nieuws dat er voor jou toe doet. Dus min of meer zoals je de krant leest. Je volgt je favorieten zoals je …… Lees verder

‘Dichten of dijkverzwaren, dat is de kwestie’. Zo heette het gedicht dat ik in 2016 instuurde voor Turings Nationale Gedichtenwedstrijd. De onafhankelijke jury vond het goed maar ik won er geen prijs mee. Geen probleem. Op de lof die mij werd toegezwaaid kon ik maandenlang teren. De jury schreef: Vooral op het gebied van muzikaliteit …… Lees verder

Het onderstaande gedicht werd in 2016 ingestuurd voor deelname aan de Turing Nationale gedichtenwedstrijd (nu genaamd: De Gedichtenwedstrijd). Ik noemde het toen Tinderella. Alle gedichten in de tweede ronde werden voorzien van een persoonlijke feedback. Deze luidde voor dit gedicht: Zeer mooi, erg vakkundig gedicht dat iets van de tijdsgeest perfect verwoordt. Vooral in de …… Lees verder

Ik acht alle kunst – ook de toegepaste – een vorm van overdrijving, maar zeg er meteen bij dat ik overdrijving niet vervelend vind. Bij een bepaalde vorm van poëzie hangt het erom, de laatste tijd. Ik ben geneigd om afstand te nemen van de ontoegankelijke variant, zeker van de moeizame voortbrengselen die alleen maar …… Lees verder

Pillendraaister Drie dragees schreef de dokter en altijd maar dat meisje dat diens duisternis vertaalde met een lach. Ze zette onleesbare briefjes om van onbegrijpelijk naar onbeduidend, zichzelf onbetaalbaar makend. Ze scheen bezorgd, dat was al wat. Ze maalde en mengde, bundelde krachten tot een handvol hoop. Navigerend tussen meterslange lades, zwevend boven haar precisieschalen, …… Lees verder

Locatie: een hiphopkelder van een middelgrote stad in de provincie. Je zou de avond saai noch inspirerend kunnen noemen. De optredens waren, tot dan toe, tamelijk voorspelbaar. Terwijl de tent toch ‘Home of the Brave’ werd genoemd. Die naam was trouwens ook niet origineel. Toen ontstond er plotseling commotie. Een man van rond de zestig had …… Lees verder

Verdwaalde Opeens herkende hij zijn buurt niet meer. Hij dacht dat de verkeerde tram hem te ver van huis had gebracht; hij stapte uit en alles was hem vreemd. Hij liep zichzelf teruggekeerd voorbij, zag vreemde voeten onder zich verdwijnen. Aan wie vroeg hij de weg dat hij een kamer in dit huis kreeg naast …… Lees verder

Voordat René Stoute een verhalenbundel schreef met een meeslepende titel, scheen hij een onverschillig stuk vreten dat bietsend en gappend door de hoofdstad zwierf. Dit vertelde mij althans een oud klasgenoot, die ook naar Mokum was verhuisd. De mannen waren geen vrienden, wel lotgenoten, twee grachtengordeljunks met schrijfaspiraties. De klasgenoot beweerde te zijn afgekickt. Zijn …… Lees verder

Vandaag een eigen lied en een veel mooier lied van Jean Ritchie. Kompelcomplex Wat heeft dit doolhof hen misleid.Hier gingen zoveel longen, zoveel ruggen stuk,zoveel vergeten levens, bezet door arbeid.Hier groef men goud en vond men geen geluk. Met in de verste gangen onbereikbaar licht:door paters en patronen lonkend in het zichtgesteld genadebrood, en, ver …… Lees verder

In mijn top veertien van reizigers die naar plekken gaan waar ze niets te zoeken hebben, staat de bergbeklimmer bovenaan. Deze hoogtehobbyist of beroepsklauteraar haalt de ecologische voetafdruk van een gemiddelde vakantieganger op z’n sloffen. Zijn leven is een zinloze verspilling van aardse middelen teneinde zijn egocentrisme in verticale banen te leiden. Klimmen is zonder …… Lees verder

Ik ben er voor hoor: het van top tot teen bekladden van ‘monumentale’ mannen die fout zaten in onze koloniale geschiedenis en dus beslist geen voetstuk verdienen. Dat verkeerde verleden vormt voor mij niet eens het hoofdprobleem. Het zou slechts een aanleiding zijn om er eens lekker over heen te gaan met verfpotten in verschillende …… Lees verder

Dames en heren, gewaardeerde collega’s, het is een eer om vandaag voor u te staan als vertegenwoordiger van mijn kiesdistrict. Als parlementslid neem ik mijn verantwoordelijkheden zeer serieus en streef ik er voortdurend naar ervoor te zorgen dat de behoeften en zorgen van mijn kiezers worden gehoord en aangepakt. Ik geloof vast dat het onze …… Lees verder

Mad Cat Bounce Wat dacht men, dat ik boos was voor de sier?Het zat ’m in de aard van ons soort leeuwen.Ik werd aanhankelijk als een hongerig huisdier.Ook mijn gebrul zou uitmonden in geeuwen. Zowel jager als gejaagde mocht op eigen krachthet lichaam van haar tweespalt niet genezen.Woest maar zelfredzaam tot rust gebrachtwas ik weldra …… Lees verder

As the CEO of our mental health institution, it is my pleasure to speak with all of you today. I know that the past few months have been especially challenging, as we have all had to navigate the unique challenges and stresses brought about by the COVID-19 pandemic. However, despite these challenges, I remain deeply …… Lees verder

THERE ARE NO RULES OF ARCHITECTURE FOR A CASTLE IN THE CLOUDS.~Gilbert K. Chesterton THE CLOUDS, – THE ONLY BIRDS THAT NEVER SLEEP.~ Victor Hugo UP WITH ME! UP WITH ME INTO THE CLOUDS!~ William Wordsworth SHE FADED, LIKE A CLOUD WHICH HAD OUTWEPT ITS RAIN.~ Bernard Shaw YOU MUST NOT BLAME ME IF I …… Lees verder